27 Απριλίου 2009

Χαμογελάστε, παρακαλώ!


-Μου επιτρέπετε, κυρία μου;
-Μα, φυσικά...





Μην ενοχλείτε!

25 Απριλίου 2009

La vita è bella! (2)

Και κάποιοι ξέρουν να το εκτιμούν...



24 Απριλίου 2009

La vita è bella!

Η φύση ξέρει καλύτερα...





17 Απριλίου 2009

Η γυναίκα της Κυριακής

Πρωί μιας απριλιάτικης Κυριακής, έξω ο ανοιξιάτικος ήλιος λάμπει, αν και έχει ακόμη ψυχρούλα, και ο Χ. πίνει τον καφέ του, όπως συνηθίζει τέτοια μέρα, σε μια καφετέρια της γειτονιάς του.
Παίρνει ένα τσιγάρο από το πακέτο που βρίσκεται μπροστά του και πριν προλάβει να το ανάψει, μια γυναίκα τραβάει την καρέκλα που βρίσκεται δίπλα του και κάθεται. Την κοιτάει παράξενα, καθώς νιώθει άβολα. Μα ποια μπορεί να είναι αυτή η άγνωστη και τι θέλει από αυτόν;

«Καλημέρα!» του λέει.

«Καλημέρα... Γνωριζόμαστε;» απαντά εκείνος διστακτικά.

«Όχι... Ευκαιρία όμως να γνωριστούμε», του χαμογελά.

Καθώς ο Χ. μένει άφωνος από το θράσος αυτής της γυναίκας που του χαλάει την πρωινή του ηρεμία, εκείνη συνεχίζει με γλυκιά φωνή: «Είμαι τριάντα οκτώ χρονών και έχω ένα γιο που είναι επτά. Φέτος ξεκίνησε το σχολείο. Πριν τρεις μήνες μου αφαίρεσαν έναν όγκο, που ήταν κακοήθης. Έκανα την απαραίτητη θεραπεία και, όπως μου είπε ο γιατρός, ίσως σταθώ τυχερή και δω το γιο μου να τελειώνει το δημοτικό.»

«Λυπάμαι...» είναι το μόνο που καταφέρνει να ψελλίσει ο Χ.

«Δε χρειάζεται. Πραγματικά. Συμβαίνουν αυτά...» εξακολουθεί να του χαμογελά. «Σήμερα είναι η πρώτη φορά που βγαίνω από τότε που τελείωσα τη θεραπεία μου. Αυτό που θα ήθελα να σας παρακαλέσω είναι να μην καπνίσετε εδώ μέσα, γιατί ο καπνός με ενοχλεί. Πάντα με ενοχλούσε και ποτέ μου δεν έχω καπνίσει. Σας ευχαριστώ!»

Η γυναίκα σηκώνεται και κάθεται στη θέση της , δύο τραπεζάκια πιο πίσω. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Χ. δεν την είχε προσέξει καθόλου. Δίπλα της κάθεται μια άλλη νεαρή γυναίκα.

Το τσιγάρο βρίσκεται ακόμα ανάμεσα στα δάχτυλά του. Στο άλλο χέρι ο αναπτήρας. Κοιτάει ξανά τη γυναίκα. Συζητάει ζωηρά με τη φίλη της και τίποτα δε θα πρόδιδε την ιστορία που μόλις του διηγήθηκε. Μήπως του έλεγε ψέματα; Αν ήταν αλήθεια όμως; Κοιτάει γύρω του. Λιγοστές οι παρέες, αλλά κανένας δεν καπνίζει. Στριφογυρίζει το τσιγάρο στα δάχτυλά του μερικές φορές. Δεν τολμά να το φέρει στα χείλη του. Ντρέπεται. Ντρέπεται το βλέμμα της γυναίκας, όταν τον δει.

Τι στο καλό! Κι έξω καλά είναι. Σηκώνει το γιακά του, παίρνει την εφημερίδα, τον καφέ και τα τσιγάρα του και βγαίνει έξω. Κάθεται σε ένα προσήλιο τραπεζάκι. Δεν έχει και τόσο κρύο τελικά. Κλείνει τα μάτια. Ο ήλιος που χαϊδεύει το πρόσωπό του τον ζεσταίνει και τον ηρεμεί. Ανάβει το τσιγάρο που έπαιζε τόση ώρα στο χέρι του. Αφού βγήκε από το πακέτο, πρέπει να καεί, σκέφτεται και γελά με αυτή του τη σκέψη.


Η επόμενη Κυριακή είναι βροχερή. Ο Χ. απολαμβάνει τον καφέ του, όπως συνηθίζει τέτοια μέρα στην ίδια καφετέρια. Βγάζει ένα τσιγάρο από το πακέτο που βρίσκεται μπροστά του. Το φέρνει στο στόμα του. Ξαφνικά θυμάται τη γυναίκα της προηγούμενης Κυριακής. Κοιτάζει γύρω του, αλλά δεν τη βλέπει. Ένας νεαρός που κάθεται απέναντί του τον κοιτά. Το ίδιο και μια κυρία που κάθεται κοντά στο παράθυρο. Αισθάνεται αμήχανα. Λες να έρθουν να μου πουν κι αυτοί την ίδια ιστορία; σκέφτεται. Όμως κανείς δε σηκώνεται. Ο νεαρός δεν τον κοιτά πλέον και η κυρία έχει στρέψει το βλέμμα της αλλού.
Ο Χ. αισθάνεται ακόμη άβολα. Ρίχνει μια ματιά γύρω του. Κι αν κάποιος έχει παρόμοια ιστορία, αλλά δεν έχει το θάρρος να την πει, όπως έκανε η γυναίκα της προηγούμενης Κυριακής; Βάζει το τσιγάρο ξανά μέσα στο πακέτο, αυτή τη φορά ας μην καεί...

Καθώς βγαίνει από την καφετέρια, παρατηρεί μια γυναίκα και ένα παιδί που περνούν στο απέναντι πεζοδρόμιο βιαστικά. Βρέχει πολύ και είναι χωμένοι κάτω από την ίδια ομπρέλα. Βλέπει την πλάτη τους μόνο. Να είναι άραγε εκείνη; Θα μπορούσε... Ελπίζει να τη συναντήσει κάποτε και ο γιος της να είναι στο γυμνάσιο...




Στον καπνό του τσιγάρου έχουν ανιχνευτεί πάνω από 60 καρκινογόνες ουσίες. Όποιος αναπνέει τον καπνό του τσιγάρου, υπόκειται στις βλαβερές επιδράσεις του. Οι ενεργητικοί καπνιστές υφίστανται μεγαλύτερες βλάβες από τους παθητικούς καπνιστές.

Το κάπνισμα είναι η αιτία του 80-90% των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα, ενώ έχει ενοχοποιηθεί ακόμη για τον καρκίνο του λάρυγγα, της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα, του οισοφάγου, του ήπατος, του παγκρέατος και της ουροδόχου κύστης.

Το ποσοστό των ασθενών που επιβιώνουν 5 χρόνια μετά τη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα είναι μόλις 15 %.

16 Απριλίου 2009

Ή το τσιγάρο ή εγώ!

«Ή το τσιγάρο ή εγώ!» φώναξε.

«Δεν μπορείς να μου βάζεις διλήμματα», απάντησε μια γυναικεία φωνή.

«Με σκοτώνεις!»

«Δε θα ορίσεις εσύ τη ζωή μου», επέμεινε η γυναίκα.

«Εσύ όμως ορίζεις τη δική μου!»

«Έχω δικαίωμα να επιλέγω για μένα!» θύμωσε.

«Εγώ όμως όχι! Η ύπαρξή μου ήταν δική σου επιλογή!»


Η γυναίκα ξύπνησε καταϊδρωμένη. Τρομαγμένη ακούμπησε το χέρι στην κοιλιά της…



Γεγονός 1

Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει ουσίες που εμποδίζουν τη σωστή ανάπτυξη και λειτουργία του πλακούντα και την οξυγόνωση του εμβρύου. Όταν το έμβρυο δεν οξυγονώνεται και δεν τρέφεται σωστά, αυξάνεται ο κίνδυνος να πεθάνει και να αποβληθεί από τη μήτρα ή να γεννηθεί νωρίτερα και να πεθάνει, αφού γεννηθεί.


Γεγονός 2

Το γενετικό υλικό καθορίζει τα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού. Αλλαγή στο γενετικό υλικό ενός κυττάρου συνεπάγεται αλλαγή των χαρακτηριστικών του, τις περισσότερες φορές επιζήμια γι’ αυτό. Ενίοτε οδηγεί στο σχηματισμό καρκινικού κυττάρου. Ως μεταλλαξογόνες ορίζονται οι ουσίες που προκαλούν αλλαγή του γενετικού υλικού.


Γεγονός 3

Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει αποδεδειγμένα πάνω από 60 μεταλλαξογόνες (ή και καρκινογόνες) ουσίες.


Γεγονός 4

Οποιοσδήποτε παράγοντας επηρεάζει το γενετικό υλικό επεμβαίνει στην ανάπτυξη και διαφοροποίηση των εμβρυϊκών κυττάρων και την οργανογένεση (σχηματισμό των οργάνων). Αυτό προκαλεί μόνιμες βλάβες στα κύτταρα του εμβρύου, που το συνοδεύουν σε όλη του τη ζωή.


Γεγονός 5

Όποιος αμφισβητεί επιστημονικά αποδεδειγμένα δεδομένα, παραμυθιάζεται, γιατί έτσι τον συμφέρει.



Η μαντζουράνα δηλώνει αντίθετη σε οτιδήποτε στερεί το χαμόγελο ενός παιδιού -ενός οποιουδήποτε παιδιού, ακόμη και ενός αγέννητου.